- صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
- كه سر به كوه و بيابان تو داده اي ما را
-
واژه نامه
- تو :
از ضماير سمبليك حافظ است كه گاه فقط با يك معشوق زنده و زيـبا از نوع انسان ، وگاه با خداي عرفاني ــ اصل وحدت وجود ــ قـابل انطباق است ، و گاه مستعار بديع و گسترده اي است كه هردو مفهوم را در بر مي گيرد
- رعنا :
خوش صورت ، آراسته ، نام گلي
- صبا :
بادي كه از جانب شمـــال شرقـــي وزد و بادي خنـــك و لطيف است ، ايـــن باد پيـــام آور معشوق است و بوي زلف يار را مـــي آورد
English Translation :
O breeze! with softness speak to the beautiful fawn,
First Mesra Translation:
Saying :-- thou hast given to us desire for the mountain and the desert.
Second Mesra Translation:
شرح بيت
**- باد صبا با لطف و نرمي به آن آهوي زيبا بگو; كه ما به خاطر تو سرگشته كوه و بيابان شده ايم ،سر دادن : رها كردن ، حيواني را در بيابان رها كردنرعنا: در فارسي به معناي مطلق زيبا و خوش قامت است ،محبوب خود را به مناسبت زيبايي چشم و حركات و تناسب اندام به غزال تشبيه كرده مي گويد عشق اين غزال آن گونه ديوانه ام كرده كه سر به كوه و بيابان گذاشته ام و از باد صبا كه به جانب شهر مي وزد مي خواهد تا حال او را به آن محبوب غزال مانند بگويد ،نكته در اين است كه شاعر كه بايد در شهر باشد، در كوه و بيابان است و غزال كه بايد در بيابان باشد، در شهر، **
