تبیان، دستیار زندگی

داستان‌هایی از قبرستان

مجموعه داستان «گورستان می‌رقصد» مشتمل بر داستان‌هایی با موضوع مرگ و موقعیت مکانی گورستان است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

داستان «گورستان می‌رقصد»

 مجموعه داستان «گورستان می‌رقصد» مشتمل بر داستان‌هایی از نویسندگان مختلف است. در این کتاب داستان‌هایی از مژگان شعبانی، حمید شعیری، فروزان اسکندری، سپهر سهرابی و سارا رحمانی نهوجی وجود دارد.

«گورستان می‌رقصد»، «زیر طاق ضربی»، «گویی فلک گردون در سکوت»، «از پشت قفل بسته» و «به رنگ شبق» از جمله داستان‌های این مجموعه‌اند. در بخشی از داستان «زیر طاق ضربی» می‌خوانیم:

«وقتی درست فکر می‌کنم یقین پیدا می‌کنم که همه مادرها بچه‌هایشان را با غم بزرگ کرده‌اند. از عصر حجر تا امروز ترس‌ها و وحشت‌ها، غصه‌های زنان دنیا با لالایی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. لالایی‌های مادرانه ما را در بستر غم‌ها می‌خواباند ولی وقتی سماجت کنی تا مادرت قصه بگوید دنیا یک‌باره پیش چشمت عوض می‌شود.»

داستان‌های این مجموعه درون‌مایه مشترکی دارند. مرگ مضمونی است که در تمام آن‌ها تکرار می‌شود و قبرستان یک موتیف مکانی است که تمام داستان‌های این مجموعه را به هم پیوند می‌دهد:

«در راه، عبارات روی تابلوهای خیابان را که از پیش چشمش می‌گذشتند، آهسته می‌خواند. سالن‌های تطهیر، قطعات جدید، مجتمع عروجیان، مجتمع عروجیان، مجتمع عروجیان. با خود فکر کرد که به راستی انسان با دست خود چه می‌کند؟ چگونه می‌شود از ترکیب سی‌ودو حرف که با آن میلیون‌ها کلمه و جمله ساخته می‌شود، چنین عبارت حزن‌انگیز و وحشتناکی ساخت؟ شاید انسان می‌خواهد هیبت مرگ را پیش خود، هر چه ترسناک‌تر و ماندگارتر جلوه دهد. تلفنش زنگ خورد، مباشر بود. گفت یک ساعت دیگر می‌رسد سر قبر مادر.»

این مجموعه داستان از سوی انجمن هنری ادبی ژو منتشر شده است. انجمنی که هدفش نشر مجموعه داستان‌هایی است که حداقل یک عنصر روایی مشترک داشته باشند. در مجموعه «گورستان می‌رقصد» با رویکردی مکان‌محور مواجهیم. قبرستان مکان مشترک تمام این داستان‌هاست. قبرستان‌هایی با موقعیت‌های متفاوت جغرافیایی و تاریخی.

مجموعه داستان «گورستان می‌رقصد» در 112 صفحه به همت انجمن هنری‌ادبی ژو از سوی انتشارات نسک به قیمت 16000 تومان در تیراژ 1000 نسخه منتشر شده است.

منبع: ایبنا